پریشانی

اشک  آمد  و آتش   زد  و  ویرانم  کرد

                    دل سوخت و غم  بی سر و سامانم کرد

از  خاطرِ  من  خاطره ها   دود   شدند

                     چون   رعدِ  حوادث  زد  و   گریانم    کرد

شمع سوخت و پروانه به دورش چرخید

                       آتش   به   وجودش   زد  و  حیرانم  کرد

پروانه   مرا   دید   و  به  حالم  خندید

                        گویی  که  نِگَه  بر  تنِ  بی جانم   کرد

بر  گونه ی  من  قاصدکی بوسه زد و

                         عزمِ     سفرِ     منزلِ     جانانم    کرد

نامت   به   لبم   آمد   و  بی تاب  کرد

                          یاد   تو  به  دل   آمد  و  درمانم    کرد

جز   دوری   تو   نیست  ملالی   یارا

                          دوری   تو    اینگونه    پریشانم     کرد