سکوت میکنم که نگفتنم بهتر است که نفس کشیدنم بهانه است.
بهانه ای برای انتظار. دروغ و صد دروغ که برگردی.
باور نکردن رفتنت از کنار من. شکستن سکوت شب با گریه های من.
خسته ام از اینکه نمی توانم حتی گله ای کنم از حرف های تو.
این عشق گلویم را بسته...چه بگویم که نگفتنم و گفتنم رسواییست!
دلیل بر نبودن عقل است بر این عاشق تنها !